Sojusz gry Ogame

Sorcerer

Dziel i rządź – kolonizacja, ekonomia i badania

Wstęp

Co prawda całkiem dużą ilość informacji na powyższy temat można bez trudu znaleźć w sieci, ale może moje opracowanie będzie w jakiś sposób bardziej przystępne i nowatorskie. Na początek czym mam zamiar się zająć. Głównie skupie się na zagadnieniach: przy kolonizacji - wybór i zasiedlanie planet, porzucanie kolonii, przy ekonomii i badaniach – co, kiedy i do jakiego poziomu. Nie opisze tu oczywiście wszystkich możliwości i tekst będzie bardzo subiektywny, bo oparty na zdobytym przez mnie doświadczeniu.

Rozdział pierwszy – kolonizacja

Grę zaczynam posiadając planetę matkę o pojemności 163 pól, garstkę surowców na początkowa rozbudowę i nic więcej. Maksymalnie możemy posiadać dziewięć planet i tyleż samo księżyców (których temat zostawię sobie na kolejny „poradnik”). Zasiedlanie nowych planet powinno się odbywać szybko, ale w sposób przemyślany. W fazie początkowej budowa statku kolonizacyjnego jest nie dość, że droga to jeszcze czasochłonna. Jednak jak wynika z doświadczeń rzeszy graczy potrzebna do poprawnego rozwoju i ogólnie przetrwania w świecie Ogame.

1. Wybór i zasiedlanie planety
Każdą nowopowstałą kolonie można opisać kilkoma podstawowymi współczynnikami :

a) Wielkość – czyli średnica, a co za nią idzie ilość pół, jakie będziemy mogli zabudować. Z doświadczenia wynikającego z ponad półtora roku gry mogę ze spokojnym sumieniem powiedzieć, że nie opłaca się zasiedlać planet o wielkości poniżej 200 pól. Na początku może się wam wydawać, że to aż nadto, ale systematyczna rozbudowa kopalni, elektrowni i innych przybytków szybko zrewiduje wasze poglądy. Taka liczba pozwoli na doprowadzenie funkcjonalności danej kolonii do przyzwoitego poziomu. Największe planety można uzyskać kolonizując pozycje 4 – 6 w danym układzie słonecznym. opiera się to na wzorze gry na prawdopodobieństwo i maksymalną ilość pól dla danej pozycji.
b) Temperatura – im cieplej, tym więcej energii można uzyskać z jednego satelity słonecznego i tym mniej deuteru będziemy wydobywać w kopalni. I oczywiście na odwrót. Ważne jest tu ustalenie przed wysłaniem kolonizatora, jakie przeznaczenie ma mieć dana planeta. Jeśli zasiedlamy ją z myślą o badaniach nad grawitonami, to najlepszym rozwiązaniem jest planeta na pierwszej pozycji w układzie. Jeżeli natomiast mamy zamiar uruchomić wytwórnie deuteru, to optymalnym rozwiązaniem będzie skolonizowanie planety na piętnastym polu.
c) Położenie planet względem siebie – tu sprawa jest bardziej skomplikowana. Niektórzy lubią mieć wszystkie jajka w jednym koszyku i kolonizują planety w obrębie kilku sąsiadujących układów. Takie rozwiązanie pozwala na w miarę szybkie gromadzenie większej ilości surowców i sprawną obronę poszczególnych planet. Drugie rozwiązanie to rozrzucenie planet po całym Uni. W ten sposób będziemy mieli do dyspozycji większy teren działania, jeżeli chodzi o pozyskiwanie nowych farm i flot do złomowania. Minusami dla pierwszego rozwiązania są plusy drugiego i odwrotnie.
d) Sąsiedzi – nie są populacją stała i nikt nie da wam gwarancji, ze osiedlając się w danym układzie po tygodniu czy dwóch ich liczba i skład się nie zmieni. Dobrym rozwiązaniem jest kolonizacja planety w pobliżu, a najlepiej w tym samym układzie co członek waszego sojuszu. Do głównych plusów należy w tym przypadku zaliczyć możliwość otrzymania pomocy zarówno w postaci surowców na rozbudowę oraz pomoc w obronie nowej kolonii. W przyszłości taka lokalizacja pozwoli wam na skuteczne ataki łączone, czy zastawanie pułapek przy łączonej obronie. Jako takich minusów nie stwierdziłem. Teraz słów kilka na temat reszty graczy. Zasiedlenie planety w sąsiedztwie mocnych graczy z innych sojuszy, wiązać się może z narażeniem na częste ataki i problemami z utrzymaniem w takim miejscu floty. Najlepiej wyszukać miejsce w spokojnej okolicy, ale też nie za spokojnej, bo okaże się, że do najbliższego gracza, który nie wyświetla nam się na zielono mamy kilkanaście układów i zdani będziemy na surowce własnej produkcji.

2. Zasiedlanie planet

Kiedy już wybraliśmy swój cel, a gotowy statek / statki kolonizacyjne czekają w hangarze, pozostaje nam tylko wysłać je w kosmos. Sama operacja jest prosta i nie muszę chyba nikomu tłumaczyć jak wygląda. Jedna uwaga – zajrzyjcie kilka minut przed momentem lądowania, czy ktoś was nie ubiegł. Przy zawrotnej prędkości, jaką rozwijają statki kolonizacyjne, jest bardzo prawdopodobne, że jakiś gracz wybrał ten sam cel, ale jego statek dotrze wcześniej. Statek wróci na macierzystą planetę, ale czasu zmarnowanego na lot nikt nam już nie odda. Dobrym rozwiązaniem będzie wysłanie kilki kolonizatorów na kilka różnych współrzędnych - w kilkuminutowych odstępach. Dzięki temu unikniemy frustrującego czekania na następny lot.

3. Porzucanie kolonii

Decyzja często bardzo trudna, zwłaszcza na początkowym etapie gry, lub gdy dana kolonia jest już w pewnym stopniu rozbudowana. Powodów może być kilka : zbyt mała ilość pól, zabudowanie całej planety, nieodpowiednie towarzystwo itd. itp. Zawsze przed usunięciem danej planety należy się nad cała sprawą uważnie zastanowić, kilka razy rozważając wszystkie za i przeciw. Jeśli powodem jest zabudowanie kolonii do ostatniego pola, może warto pomyśleć nad zbudowaniem Terraformera, lub inwestowaniem przez jakiś czas w inne planety, bo ta może mieć strategiczne położenie. Na pewno nie należy zbyt pochłonie zostawiać planety z krążącym po orbicie księżycem – zdobycie nowego jest często kosztowne i pracochłonne, nie mówiąc już o konieczności ponownego budowania stacji księżycowych, falangi. Kiedy już się jednak zdecydujecie na ten ruch, pamiętajcie by mieć w zapasie kolonizator i kilka miejsc, w których chcecie założyć nową kolonię. Nie zawadzi tez przygotowanie niewielkiego zapasu surowców na jej początkową rozbudowę.